Biz karsilikli iki tepede,
Birbirine tutkun iki agaç...
Sen hasmetli ve büyük bir çinar,
Ben dallarinda küçük kuslari olan,
Minik bir fidan.....
Sen rüzgarda dimdik ayaktasin
Ben kirilmamak için mücadele veren..
Dallariyla tutunmaya çalisan...
Bir küçük agaç...
Birbirimize uzaktan bakarak..
Nekadar hasret çeksekte..
Ne sen köklerinden ayrilabilirsin...
Nede ben minik kuslarimdan..
Bizim sevdamiz uzaktan uzaga..
Kavusmamacasina asla...
Sen gölgende yasatacaksin sevdalari..
Bense sana ulasmayi düsünerek..
Serpilip büyüyecegim her geçen gün..
Bir gün gelecek sen devrileceksin..
Ve ben ardindan sana kavusabilmek için..
Rüzgarlara birakip ince gövdemi...
Koparacagim topraktan köklerimi...
Hiç kavusamadigimiz bu hayattan..
Birlikte ayrilacagiz sonsuzluga...
O zaman belki ayni topraga...
Kök salar gövdelerimiz..
Kim bilir belki o zaman...
Ayni bedende can bulur..
Bu sevda dolu yüreklerimiz...